เที่ยวเชียงคาน เมืองสงบริมแม่น้ำโขง จ.เลย
ยังจำได้เมื่อหลายปีก่อน ตอนที่ได้ยินคำร่ำลือว่า มีสถานที่แห่งหนึ่งแถวบริเวณอิสานตอนบน ที่ๆ ทุกคนจะพูด ถึงความบริสุทธิของชุมชน มีความเรียบง่าย กับชีวิตที่อิงกับธรรมชาติ เป็นที่ๆ อยู่ในอุดมคติ สำหรับคนที่ถวิลหา ชีวิตที่ เรียบง่าย วัฒนธรรมดั่งเดิม และอยู่แบบพอเพียง กับธรรมชาติ ชื่อนั้นคือ เชียงคาน เป็นอำเภอเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่อยู่ติดริมแม่น้ำโขง ใน จ.เลย จังหวัดที่เคยแวะไปบ่อย เพื่อไป อช.ภูกระดึง เพื่อถ่ายรูปธรรมชาติที่มีความหลากหลายบนนั้น
รู้จักกับเชียงคาน
อำเภอเชียงคาน เป็นอำเภอหนึ่ง ในจ.เลย อยู่ติดริมแม่น้ำโขง มีถนนศรีเชียงคาน พาดพาน แล้วแบ่งออกเป็นซอยย่อยๆเล็กๆ ประกอบไปด้วยบ้านเรือนแบบดั่งเดิม ร้านค้าขายของ, ร้านอาหาร และบ้านพักโฮมสเตย์ สำหรับบริการนักท่องเที่ยว เชียงคานอยู่ห่างจากกรุงเทพ ประมาณ 550-650 กิโลเมตร (แล้วแต่เส้นทางที่เลือก) ถ้าขับรถยนต์มาด้วยตัวเอง มีหลายเส้นทาง ให้เลือก ไม่ว่าจะเป็นเส้น กรุงเทพ-เพชรบูรณ์-เขาค้อ-หล่มสัก-ด่านซ้าย-เลย หรือ กรุงเทพ-โคราช-ชัยภูมิ-ชุมแพ-ภูกระดึง-วังสะพุง-เลย หรือเส้นทางที่อาจจะดูอ้อมกว่า 2 เส้นทางแรก คือ กรุงเทพ-ขอนแก่น-ชุมแพ-ภูกระดึง-วังสะพุง-เลย
ผมเดินทางถึง อ.เชียงคาน ราวบ่ายโมงวันศุกร์ อากาศค่อนข้างดี ท้องฟ้าโปร่ง สิ่งแรกที่ได้สัมผัสและรับรู้ คือ ความเงียบสงบ ของที่นี่ ทุกจังหวะชีวิตของผู้คน ดูเรียบง่าย มีวิถีชีวิต และวัฒนธรรมดั่งเดิม แตกต่างจากที่เคยเจอตามปกติ ในกรุงเทพ หรือ เมืองใหญ่ๆ ที่ความวุ่นวายดิ้นรนของชีวิต จะเข้ามาทันทีเมื่อลืมตาตื่นนอน
ที่พักในเชียงคานนั้น มีอยู่มากมายครับ ตลอดสองข้างทางของถนนศรีเชียงคาน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นโฮมสเตย์ หรือห้องพักที่มีขนาดกระทัดรัด ในช่วงปกติที่ไม่ใช่ช่วงเทศกาล สามารถหาห้องพักโดยง่าย แต่หากช่วงเทศกาลที่มีวันหยุดยาวๆ ควรจะติดต่อจองล่วงหน้า
หลังจากที่ติดต่อเรื่องที่พักเสร็จเรียบร้อย เลยคิดว่าจะไปไหว้พระ เอาฤกษ์เอาชัยก่อนที่ วัดมัชฌิมาราม หรือชื่อเดิมคือ วัดป่ากลาง ซึ่งเป็นวัดที่ใกล้ที่พักที่สุด ตามที่เจ้าของห้องพักบอกมา ซึ่งสามารถเดินเท้าตัดทะลุซอยไปได้ หลังจากเสร็จจากไหว้พระแล้ว แนะนำนะครับ อย่าลืม ข้าวเปียกเส้น ตรงข้ามวัด รสชาดดี ราคาไม่แพง ข้าวเส้นเหนียวนุ่มหนึบน้ำซุปข้น กลมกล่อม เป็นครั้งแรกที่ให้รู้จักและได้ลิ้มลองกินข้าวเปียกเส้น
บรรยากาศยามเย็นของริมฝั่งแม่น้ำโขง ที่อำเภอเชียงคาน สวยงาม สงบนิ่ง น่าหลงใหล ภาพที่ตามองเห็นทุกอย่าง เหมือนงานจิตรกรรม ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มันสามารถดูดซับ ความหยาบกระด้าง ความว้าวุ่น ของจิตใจ ออกไป ได้เป็นอย่างดี
สิ่งที่คิดว่าทุกคนไม่น่าพลาดสำหรับการมาเที่ยวเชียงคาน คือการออกมาเดิน ถนนคนเดินในเชียงคาน (บางคนมาเชียงคาน เพื่อสิ่งนี้กันเลยทีเดียว) แต่เป็นไปได้ว่า มาเดินเอาคืนวันศุกร์ ทำให้ร้านค้าอาจจะไม่คึกคักนัก อ้อ…ใครไม่อยากเดิน มีบริการให้เช่าจักรยานด้วยนะครับ
เท่าที่สังเกตด้วยสายตา คงจะมีร้านค้าเปิดราว 80% แต่จำนวนนักท่องเที่ยวดูแล้ว มีพอสมควร โดยเฉพาะช่วงดึก ร้านอาหารที่อยู่ริมแม่น้ำโขง เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว ที่นั่งเกือบเต็มทุกร้าน
อากาศยามเช้าที่นี่ บริสุทธิ์และเงียบสงบ ช่วงเวลานี้แหล่ะ ที่ทุกคนที่มาเชียงคาน ควรจะหาโอกาสตื่นมาสัมผัส เพราะความรู้สึกส่วนตัวแล้ว ช่วงนี้แหล่ะ คือบรรยากาศเชียงคานที่แท้จริง อากาศตอนนั้นมีหมอกเล็กน้อย พริ้วๆ ให้พอเย็นตัว แต่ถ้าใครไปยืนริมแม่น้ำโขง ณ.เวลานี้ คงได้เปียกเป็นแน่แท้ กับสายหมอกที่พัดแรงมากๆ
ตื่นนอนตอนเช้า แนะนำว่าให้หาโอกาสทำบุญตักบาตรครับ (พระจะออกบิณฑบาตรประมาณ 6 โมงเช้า อย่าให้สายเกินนี้) มันช่วยให้เราได้ซึมซับ กับวัฒนธรรมประจำท้องถิ่น ได้เป็นอย่างดี โดยไม่ต้องไปหาตำราอ่านเล่มไหน การทำบุญตักบาตรที่นี่ จะตักบาตรเฉพาะข้าวเหนียว ส่วนของกับข้าวนั้น ชาวบ้านจะนำไปถวายพระเองที่วัด แล้วระหว่างการตักบาตรต้อง ถอดรองเท้าด้วย
หลังจากทำบุญตักบาตรเสร็จ ก็เดิน(เท้า)ทะลุซอยไปที่ตลาดสด เพื่อไปลิ้มลองกับ ปาท่องโก๋ยัดไส้ (ตัวไส้ทำมาจากวุ้นเส้นผสมหมูสับ) ที่เล่ามาว่ามีที่เดียวในเชียงคาน จำไม่ได้ว่าเดินทะลุซอยอะไรไป แต่เดินไม่ไกล พอเดินถึงร้านคิดว่าใช่แน่ๆ (เพราะเห็นมีอยู่ร้านเดียว) ก็สั่งมาเป็นชุด คือกาแฟ ปาท่องโก๋ยัดไส้ (ปาท่องโก๋ธรรมดาก็อร่อย) ได้กินปาท่องโก๋ กับ กาแฟชงดั่งเดิมกับนมข้นหวาน เป็นอะไรที่สุดยอด และเพลิดเพลินมาก สำหรับคนไม่กินกาแฟก็ยังมีน้ำชา, น้ำเต้าหู้ ให้
เคล็ดลับกินกาแฟให้อร่อย ต้องอย่าแปรงฟันก่อนกิน 555 แล้วก็คนชงต้องแนวอาแปะ ชงผ่านถุงเท้ากาแฟด้วย จะได้อารมณ์มาก (ถุงเท้ากาแฟนะ ไม่ใช่ถุงเท้าคน) แต่แท้ที่จริงแล้ว กาแฟชงนมข้นหวานแบบดังกล่าว หลายคนเห็น อาแปะ อาซิ้ม ชงขายในตลาด เมื่อตอนเด็กๆ เลยพาลนึกไปว่า กาแฟแบบนี้ คิดค้นมาจากเมืองจีน แต่จริงๆ แล้ว มาจากคนไทยกันเอง เนี่ยแหล่ะ คนจีนไม่นิยมกินหวาน แต่คนไทยนิยมกินหวาน
แหล่งท่องเที่ยวใกล้ๆ เชียงคาน อีกจุดหนึ่งที่แนะนำให้ไปเที่ยว คือ แก่งคุดคู้ แต่เนื่องจากช่วงที่ไปเป็นช่วงน้ำหลาก ทำให้ระดับน้ำสูงท่วมตัวแก่งไปหมด (เห็นริบๆ ในรูปขวามือ นั่นแหล่ะครับ) จึงตัดสินใจ เลือกที่จะล่องเรือ ในแม่น้ำโขง ดูวิถีชีวิต ของชาวบ้าน ไทย-ลาว ค่าเช่าเรือนำเที่ยว เป็นแบบเหมาลำ หากมีนักท่องเที่ยวหลายคน ก็แชร์กันไปได้ ตกคนละไม่กี่บาท คุ้มค่าแน่ แนะนำเลย
ระหว่างทางที่เดินไปลงเรือ สายตาเหลือบไปเห็นลุงคนหนึ่ง อยู่ข้างเรือ เดินถือปลาเป็นๆ ตัวใหญ่เกือบเท่าแขน กำลังดิ้นๆ อยู่ เลย เดินเข้าไปคุยกับลุงด้วย ลุงเขาบอกว่า เป็นปลาคัง เพิ่งจับมาสดๆ ร้อน ในแม่น้ำโขง ระหว่างคุยไป มือลุง ก็ทุบหัวปลาไป แล่เนื้อปลากันสดๆ “ถ้าเอาไปแกงส้มจะอร่อยมาก” ได้ยินลุงพูดมาแบบนี้ เลยขอลุงถ่ายรูปสักหน่อย เพราะต้องรีบไปลงเรือ (อีกใจก็สงสารปลา แต่ท่าทางน่าจะอร่อย)
วันนี้ถือว่าเป็นวันโชคดีที่ท้องฟ้าเปิด อากาศดี ฝนไม่ตก คนขับเรือ นอกจากขับเรือแล้ว ยังเป็นไกด์นำเที่ยว ด้วยครับ (2 in 1) ผ่านสถานที่สำคัญๆ จุดใด ก็อธิบาย ผ่านไมโครโฟน.ในเรือ
ระหว่างเรือเริ่มแล่นไปก็ถ่ายรูปเก็บไปเรื่อยครับ เรามักจะได้รับการโบกมือจากคนบนฝั่งเสมอ โดยเฉพาะฝั่งลาว (เนื่องจากเรือแล่นใกล้ ฝั่งลาว ตอนขาไป) ซึ่งก็ไม่รู้ทำไม เราถึงต้องโบกมือกลับไปด้วย (มนุษย์ทุกเชื้อชาติ น่าจะเป็นกันหมด ไม่ว่าจะแขก ไทย จีน ฝรั่ง) ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน อาจเป็นไปได้ว่ามนุษย์เราเป็นสังคม ดังนั้นจึงต้องการให้คนอื่น รับรู้การมีชีวิตของเรา ก็เป็นได้
เชียงคานเป็นอำเภอเล็กๆ สามารถเที่ยวได้ ภายใน 2 วัน 1 คืน แต่ถ้าต้องการดื่มด่ำกับบรรยากาศเชียงคาน อีกสักหน่อย ก็น่าจะเป็น 3 วัน 2 คืน และด้วยอารมณ์ อัธอาศัยและไมตรีจิตของชาวบ้าน ความบริสุทธ์ ของวัฒนธรรมที่ดั่งเดิม และ ค่าใช้จ่ายที่ไม่แพงสำหรับการมาเที่ยวที่นี่ น่าจะเป็นเสน่ห์ดึงดูด ได้เป็นอย่างดี และหวังว่าสิ่งเหล่านี้จะไม่เลือนหายไปจาก เชียงคาน
“ผมรักความสงบของเชียงคาน”
